Tailana/Java
03 April 2015 | Indonesië, Ubud
Op een onbewoond eiland, zo moet je volgende blog heten, zei marijke toen we aan het strand stonden op het "onbewoonde eiland' Tailana. Tailana is een heel klein eilandje in sumatra en is onderdeel van de banyak eilanden.
een goede tip die we kregen van 2 meiden die we ontmoet hadden bij lake toba.
Zo gezegd zo gedaan en na 3 lange dagen en nachten in een auto en boot tehebben door gebracht kwamen we aan op dit piepkleine maar prachtige eiland. Met slechts 6 bamboo huisjes en 2 locals die de maaltijden verzorgen.
Uitkijkend op andere eilanden en een prachtige zee met wel 8 verschillende soorten blauw beleefde ik weer een geluksmoment, opnieuw zo uniek dit. Ons eigen eilandje was in 20 minuutjes te belopen. Een super wit strand met palmbomen en alleen onze eigen voetstsppen waren zichtbaar.
De sanitaire voorzieningen waren zachts gezegd nogal eeh, primitief. Vooral het douchen was hilarisch. Met een emmer aan een touwtje moesten we water uit de waterput halen en dat over ons hoofd gooien. Echt een enorme vieze putlucht kwam omhoog dus echt schoon werden we er niet van maarja dat hadden we ook niet verwacht. Zo waren we wel makkelijk te vinden in het donker. Oh, ik ruik een afval/rotte eieren walm. Marijk ben jij dat? We hebben elkaar heerlijk belachelijk gemaakt die dagen.
overdag was het ultiem genieten. Beetje zwemmen, snorkelen, boekje lezen, slapen en gewoon genieten van het feit dat je samen op zo'n eiland zit. Mijn ' ik wil het gevoel ervaren alleen op de wereld te zijn' is hierbij uitgekomen. . Doordat we beide geen telefoon en horloges hadden leef je echt op je biologische klok en dat is super relaxed maar ik moest mij er ook aan overgeven wsnt ik ben enorm verslaafd aan tijd. Als ik thuis midden in de nacht wakker word wil ik als eerst weten hoe laat het is. Ook waren er geen spiegels wat ook wel eens fijn was, ik hoef niet te weten hoe ik langzaam van meisje in een beest verander. Een dag later dan geplandt konden we het eiland verlaten (ivm storm konden we eerder niet weg) en waren we klaar voor een nieuw avontuur, klaar voor tempels en vulkanen, klaar voor JAVA.
en dat was wederom een wereldreis. Vanuit medan vlogen we naar jakarta en vanuit jakarta met de trein naar yog jakarta. En dan heb ik de boot en busjes nog niet meegeteld. Ik geloof dat ik intussen de drukplekken op mn kont heb staan. In bali hebben we ons beetje ritme dat we hadden volledig over boord moeten gooien. De eerste nacht om 0400 opstaan om de borboudur te bezoeken, het grootste boedistisch heiligdom en zeeer indrukwekkend. Vervolgens op doorreis naar de bromo vulkaan. Weer een hele dag reizen en dit keer om 0300 snachts opstaan om de bromo vulkaan te bezoeken. Opnieuw super mooi maar deze manier van leven is enorm vermoeiend. Dat is ook de continue strijd die ik aanga met mezelf. Nee ik wil niet 4 keer op rij midden in de nacht opstaan om een vulkaan te zien en nee ik wil niet nog een trekking doen, maar je krijgt er zoveel moois voor terug en met mooi bedoel ik echt adembenemend, dat ik het toch doe. Wat dat betreft overwint mijn wilskracht het gelukkig van mijn luiheid. Als afsluiter van java besloten we om ook de ijen vulkaan te beklimmen, opnieuw een flinke hike van 3 km stijl omhoog, maar hey! Ik heb wel voor hetere vuren gestaan en deze puist kan ik ook nog wel beklimmen. Onderweg naar ons hotel vlakbij de ijen vulkaan zaten we in het busje met een frans stel en een vader en zoon uit breda. Na een kort gesprek kwamen we erachter dat we dezelfde gevoel voor humor hadden en al snel vlogen de sarcastische opmerkingen over en weer. Toen bleek dat we diezelfde nacht ook alle 6 de ijen vulkaan gingen beklimmen besloten we dat met deze groep te gaan doen. En zo stonden we 5 uur later ( om 0100 in de nacht) met zn alle klaar om aan de hike te beginnen. Afzien, afzien en afzien maar zó mooi. 2 uur later hadden we de top bereikt en konden we beginnen aan de afdaling, de krater in. Het was super donker en onder mij zag ik de vulkaan met blauw/paars licht, af en toe moesten we plaatsmaken voor een mijnwerker die langskwam, het was net een levend sprookje. Rond 0500 waren we beneden in de krater en toen het licht werd konden we het felblauwe kratermeer bewonderen. Prachtig! Iets minder sprookjesachtig was de lucht die van het lava afkwam.Een mengeling van rotte eieren/benzine wat enorm op je longen slaat. Het is ool giftig dus iedereen liep met kapjes voor, hoestend en proestend en met traan ogen. Ja het leven van een reiziger gaat niet over rozen. Rond 0800 waren we weer beneden en ik was best een beetje trots. Weer een overwinning! En wat was het mooi. In het busje konden we een beetje bijkomen want nu was de tijd daar om mijn bergschoenen definitief in te ruilen voor slippers, mijn lange broek in te ruilen voor mijn korte broek en de bergen in te ruilen voor strand. Tijd voor BALI. Aangekomen in ons hotel konden we nog maar aan 1 ding denken: slapen! En dat mag ook wel, na 24 uur wakker te zijn geweest..
Veel liefs xx
een goede tip die we kregen van 2 meiden die we ontmoet hadden bij lake toba.
Zo gezegd zo gedaan en na 3 lange dagen en nachten in een auto en boot tehebben door gebracht kwamen we aan op dit piepkleine maar prachtige eiland. Met slechts 6 bamboo huisjes en 2 locals die de maaltijden verzorgen.
Uitkijkend op andere eilanden en een prachtige zee met wel 8 verschillende soorten blauw beleefde ik weer een geluksmoment, opnieuw zo uniek dit. Ons eigen eilandje was in 20 minuutjes te belopen. Een super wit strand met palmbomen en alleen onze eigen voetstsppen waren zichtbaar.
De sanitaire voorzieningen waren zachts gezegd nogal eeh, primitief. Vooral het douchen was hilarisch. Met een emmer aan een touwtje moesten we water uit de waterput halen en dat over ons hoofd gooien. Echt een enorme vieze putlucht kwam omhoog dus echt schoon werden we er niet van maarja dat hadden we ook niet verwacht. Zo waren we wel makkelijk te vinden in het donker. Oh, ik ruik een afval/rotte eieren walm. Marijk ben jij dat? We hebben elkaar heerlijk belachelijk gemaakt die dagen.
overdag was het ultiem genieten. Beetje zwemmen, snorkelen, boekje lezen, slapen en gewoon genieten van het feit dat je samen op zo'n eiland zit. Mijn ' ik wil het gevoel ervaren alleen op de wereld te zijn' is hierbij uitgekomen. . Doordat we beide geen telefoon en horloges hadden leef je echt op je biologische klok en dat is super relaxed maar ik moest mij er ook aan overgeven wsnt ik ben enorm verslaafd aan tijd. Als ik thuis midden in de nacht wakker word wil ik als eerst weten hoe laat het is. Ook waren er geen spiegels wat ook wel eens fijn was, ik hoef niet te weten hoe ik langzaam van meisje in een beest verander. Een dag later dan geplandt konden we het eiland verlaten (ivm storm konden we eerder niet weg) en waren we klaar voor een nieuw avontuur, klaar voor tempels en vulkanen, klaar voor JAVA.
en dat was wederom een wereldreis. Vanuit medan vlogen we naar jakarta en vanuit jakarta met de trein naar yog jakarta. En dan heb ik de boot en busjes nog niet meegeteld. Ik geloof dat ik intussen de drukplekken op mn kont heb staan. In bali hebben we ons beetje ritme dat we hadden volledig over boord moeten gooien. De eerste nacht om 0400 opstaan om de borboudur te bezoeken, het grootste boedistisch heiligdom en zeeer indrukwekkend. Vervolgens op doorreis naar de bromo vulkaan. Weer een hele dag reizen en dit keer om 0300 snachts opstaan om de bromo vulkaan te bezoeken. Opnieuw super mooi maar deze manier van leven is enorm vermoeiend. Dat is ook de continue strijd die ik aanga met mezelf. Nee ik wil niet 4 keer op rij midden in de nacht opstaan om een vulkaan te zien en nee ik wil niet nog een trekking doen, maar je krijgt er zoveel moois voor terug en met mooi bedoel ik echt adembenemend, dat ik het toch doe. Wat dat betreft overwint mijn wilskracht het gelukkig van mijn luiheid. Als afsluiter van java besloten we om ook de ijen vulkaan te beklimmen, opnieuw een flinke hike van 3 km stijl omhoog, maar hey! Ik heb wel voor hetere vuren gestaan en deze puist kan ik ook nog wel beklimmen. Onderweg naar ons hotel vlakbij de ijen vulkaan zaten we in het busje met een frans stel en een vader en zoon uit breda. Na een kort gesprek kwamen we erachter dat we dezelfde gevoel voor humor hadden en al snel vlogen de sarcastische opmerkingen over en weer. Toen bleek dat we diezelfde nacht ook alle 6 de ijen vulkaan gingen beklimmen besloten we dat met deze groep te gaan doen. En zo stonden we 5 uur later ( om 0100 in de nacht) met zn alle klaar om aan de hike te beginnen. Afzien, afzien en afzien maar zó mooi. 2 uur later hadden we de top bereikt en konden we beginnen aan de afdaling, de krater in. Het was super donker en onder mij zag ik de vulkaan met blauw/paars licht, af en toe moesten we plaatsmaken voor een mijnwerker die langskwam, het was net een levend sprookje. Rond 0500 waren we beneden in de krater en toen het licht werd konden we het felblauwe kratermeer bewonderen. Prachtig! Iets minder sprookjesachtig was de lucht die van het lava afkwam.Een mengeling van rotte eieren/benzine wat enorm op je longen slaat. Het is ool giftig dus iedereen liep met kapjes voor, hoestend en proestend en met traan ogen. Ja het leven van een reiziger gaat niet over rozen. Rond 0800 waren we weer beneden en ik was best een beetje trots. Weer een overwinning! En wat was het mooi. In het busje konden we een beetje bijkomen want nu was de tijd daar om mijn bergschoenen definitief in te ruilen voor slippers, mijn lange broek in te ruilen voor mijn korte broek en de bergen in te ruilen voor strand. Tijd voor BALI. Aangekomen in ons hotel konden we nog maar aan 1 ding denken: slapen! En dat mag ook wel, na 24 uur wakker te zijn geweest..
Veel liefs xx
-
03 April 2015 - 10:08
Patricia:
Hee Wieke, wat een spannend verhaal weer! Je schrijft heel leuk! Je bent echt een kanjer, wat een doorzettingsvermogen!! Wij wensen jullie fijne Paasdagen!! xxxx Patricia, René & Max -
03 April 2015 - 11:23
Arie En Mieke:
Ha Wieke, Meid, wat maak jij mooie dingen mee. Wat lijkt het me heerlijk om een paar dagen op zo'n klein onbewoond eiland te zijn. Echte TOP belevenis!!! en dan weer door naar dat vulkaan avontuur.
Je maakt er echt een mooie levensreis van. Goed hoor!!! heb veel plezier en geniet!!! (maandag (2e Paasdag) hebben we een lekker dagje chillen samen met jouw ouders) dikke kus, Arie en Mieke -
03 April 2015 - 11:53
Daniëlle:
Lieve Wieke, wat een heerlijk verhaal weer! Ik ben trots op je doorzettingsvermogen! Ik ben heel benieuwd naar de foto's, want t klinkt allemaal weer zo fantastisch! Nu maar lekker genieten van het strand en het even niks hoeven doen, het ultieme 'ik hoef lekker voorlopig helemaal niks-gevoel', dat hebben jullie ook wel verdiend! Dan ben je in ieder geval weer uitgerust als je straks in Nederland terugkomt.. daar kijk ik dan weer naar uit :-) Liefs uit de Pijp (maar eigenlijk vanuit kantoor, dus dan uit Amstelveen :P) -
03 April 2015 - 12:35
Rosine:
Hey Wiekje, ik heb weer genoten van je verhaal! Het klinkt echt zo gaaf :)
Je eigen eiland, heerlijk! Ik ben heel benieuwd naar alle verhalen en foto's!
Geniet er weer heel erg van! Veel plezier :) xxx -
03 April 2015 - 18:44
Annie Mol-van Den Brandt:
Hoi Marijke en Wieke, Wat weer een prachtig verhaal, ik bewonder jullie doorzettings vermogen, dat klimmen in die warmte, Hoe warm is het er nu? En op een onbewoond eiland het is net een sprookje,
Wij hebben vandaag ook eindelijk weer eens lekker buiten kunnen zitten, het is hier 12 gr. maar in het zonnetje leek het warmer.
Heel veel plezier op Java, Liefs Annie -
03 April 2015 - 19:22
Laury:
Hee meiden wat doen en maken jullie leuke en stoere dingen mee . Ik geloof dat Dirk nu bij jullie is nou geniet ervan met elkaar ik ga nu een weekje met nikki naar lanzarote even de zon opzoeken. dikke kus xxx -
03 April 2015 - 22:40
Titia:
Ik geniet van je verhalen, Wieke, wat een prachtreis en wat een doorzetters zijn jullie. Petje af hoor. Je bent absoluut toe aan vakantie! Geniet heerlijk van Bali, enne, een foto van jou als beest lijkt me wel leuk...Tot je volgende brief, groetjes. -
04 April 2015 - 22:21
Karin:
hoi Wieke, top hoor ,zo,n mooi verslag. En weer allemaal van die bijzondere belevenissen.
Ik vind het zo stoer van je ,aldoor vroeg op de been om iets te willen ondernemen.Wat zal je een conditie opbouwen ,vanal dat klimmen en klauwteren. Maar nu lekker uitrusten en niets doen ,ook heerlijk .groetjes uit Bovenkarspel. [we hebben paaskermis].En gelukkig redelijk mooi weer.Proost voor jouw.x -
05 April 2015 - 09:46
Papa Steef:
Hoi Wieke,
Er wordt nog alleen maar over jou en je reis gesproken ; er is geen spelt tussen te krijgen.
Kun je niet even ophouden met genieten ?
Kom je nog wel terug ?
groetjes -
05 April 2015 - 21:04
Vera:
Lieve Wieke,
van het Jackie succesverhaal kreeg ik al kippenvel en natte ogen, maar je fantastische belevenissen houden niet op. Ga vooral zo door, wij bibberen en tikken paaseieren. Groet Dirk van mij. Veel plezier samen. -
06 April 2015 - 00:32
Koen Hoffer:
Goedemorgen (nacht hier) Wieke!
Leuk dit reisverslag van je te lezen!
Vroeger ben ik ook met zoiets begonnen, maar het goed bijhouden ging minder.
Nog heel veel plezier toegewenst!
Wat krijg ik ineens zin om ook naar mooie te kijken, zeg! -
13 April 2015 - 13:50
Inge Bras:
lieve lieve wiek,
net een beetje met je geappt en nu eindelijk weer je laatste 2 verhalen achter elkaar gelezen. wat tof! en wat 'overwin' je veel, wat een ontzettend uitdagende dingen maak je mee. ongekend. wat een karakter om gewoon maximaal voor die aap te gaan en hem dan ook echt te mogen ontmoeten! zo tof. ik ben benieuwd hoe je straks over een paar weken terugkomt. een andere kijk op dingen, of toch niet? anyways een maatje ben je hoe dan ook en ik kijk al uit om al je verhalen in real life te bespreken! maar eerst: geniet nog daar en take care. graag heel terugkomen en veel liefs uit Amsterdam, x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
